تخمین کارایی فنی صنعت لوله‌های گاز و نفت ایران بر اساس برآورد تابع مرزی تصادفی

نفت و گاز طبیعی مهم‌ترین منابع تأمین انرژی هستند و در معادلات اقتصادی سیاسی جهان اهمیت استراتژیکی دارند و در روابط بین‌المللی نقش مهمی ایفا می‌کنند. از این رو، انتقال و جابجایی این مواد پرارزش از مسائل مهمی است که امروزه بسیار مورد توجه قرار می‌گیرد. این پژوهش به دنبال برآورد کارایی فنی صنعت لوله‌های گاز و نفت ایران می‌باشد. برای این منظور روش تابع مرزی تصادفی ((SFA به کار گرفته شده است. مدل مورد استفاده در این پژوهش، مدل ناکارایی متغیر با زمان بتیس و کولی[1] (1992) می‌باشد. نتایج آزمون‌ها حاکی است که برای تابع تولید صنعت لوله‌سازی، فرم کاب داگلاس بهتر می‌تواند تابع تولید را توضیح دهد. همچنین آماره نسبت راستنمایی تعمیم‌یافته به منظور بررسی وجود آثار ناکارایی فنی محاسبه گردید و نتیجه به دست آمده دلالت بر وجود آثار ناکارایی فنی در این صنعت دارد. با توجه به نتایج به دست آمده میانگین کارآیی فنی صنعت لوله‌های گاز و نفت از 57/53 درصد در سال 1375 با یک روند صعودی به 72/74 درصد در سال 1389 افزایش یافته است. از دلایل صعودی بودن کارایی فنی این صنعت می‌توان به افزایش قیمت نفت و به تبع آن افزایش میزان سرمایه‌گذاری‌های انجام پذیرفته در صنعت گاز و نفت (به خصوص پروژه‌های پارس جنوبی) و نیاز به لوله‌های انتقال اشاره کرد. [1]. Battese & cooli